فراوانی اختلالات رفتاری مبتنی بر dsm-iv دانش آموزان دوره راهنمایی و متوسطه استان گلستان (۸۹- ۱۳۸۸)

زمینه و هدف : شناسایی فراوانی اختلالات دوران نوجوانی دارای پیامدهای کاربردی در حوزه روانپزشکی کودک و نوجوان است. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی اختلالات رفتاری دانش آموزان دوره راهنمایی و متوسطه شهرستان های استان گلستان در سال تحصیلی 89- 1388 انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه توصیفی مقطعی 1500 نفر (715 پسر و 785 دختر) از دانش آموزان مقطع راهنمایی و متوسطه شهرستان های استان گلستان در سال تحصیلی 89-1388 با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. افراد پرسشنامه جمعیت شناختی و ابعاد اختلالات رفتاری مبتنی بر dsm-iv (diagnostic and statistical manual of mental disorders) مقیاس خودگزارشی مشکلات رفتاری نوجوانان ایشنباخ (youth self-report scale: ysr) را تکمیل کردند. داده ها به کمک روش های آمار توصیفی، تست ناپارامتریک کای اسکوئر و محاسبه مقادیر نسبت شانس و cl (confidence interval) با نرم افزار آماری pasw (predictive analytics software) تحلیل گردید. یافته ها : فراوانی کلی اختلالات رفتاری در دانش آموزان مقطع راهنمایی، مقطع متوسطه و کل دانش آموزان به ترتیب 5.47 درصد، 5.05 درصد و 5.27 درصد بود. در همه دانش آموزان اختلالات جسمانی بالاترین فراوانی (5.8 درصد) و اختلالات اضطرابی کمترین فراوانی (4.7 درصد) را نشان داد. همچنین بین دو جنس تنها در میزان فراوانی اختلال سلوک و اختلال adhd تفاوت آماری معنی داری یافت شد (p<0.05). نسبت شانس برای جنسیت در پیش بینی اختلال سلوک و adhd و برای مقطع تحصیلی در پیش بینی اختلالات عاطفی و اضطرابی از لحاظ آماری معنی دار بود (p<0.05). نتیجه گیری : فراوانی کلی اختلالات رفتاری در دانش آموزان مقطع راهنمایی و متوسطه شهرستان های استان گلستان 5.27 درصد تعیین شد. این نتیجه تقریباً مشابه با دیگر مطالعات انجام شده در ایران است.